Waarde van het wereldse leven

Yahya ibn Mu'aadh [rahimahu Allaah] heeft gezegd: “Hoe zou ik niet van dit leven kunnen houden? Onderhoud is daarin voor mij voorbeschikt die mij levend houdt en mij helpt om daden van gehoorzaamheid te verrichten die mij naar het paradijs zullen leiden.”

Hudhayfah [Radiya Allaahu ‘anhu]zei: “De beste onder jullie, zijn niet degenen die afstand nemen van het wereldse leven omwille van het hiernamaals, noch zijn het die afstand nemen van het hiernamaals omwille van het wereldse leven. Maar het zijn zij die van beide nemen.”

Ibn al-Qayyim zei: “…De wijze spoort de mensen niet aan om de wereld te bannen, aangezien dit onmogelijk is voor hen. Eerder zorgt hij ervoor dat ze de zonden bannen die standhouden in hun dunya. Dit vanwege de kennisgeving dat het bannen van de dunya een optionele deugd is, terwijl aan de andere kant het bannen en verlaten van zonden een verplichting is. Dus hoe kan hij hen aansporen tot het aanbevelenswaardige en vrijwillige, terwijl zij niet eens in staat zijn om de verplichte daden te verrichten.

Als het moeilijk voor hen is om de zonden (geheel) te verbannen, dan zou hij ernaar moeten streven om hen van Allaah te doen houden door hen te herinneren aan Zijn Tekenen, Zijn Zegeningen, Zijn Goedwilligheid, Zijn Perfectie en Zijn Edelheid. Dit omdat de harten van nature zijn geschapen om van Allaah te houden en wanneer ze gehecht raken aan het houden van Hem, dan zal het extreem makkelijk voor hen worden om de zonden te bannen en te verlaten, en zich hiervan te distantiëren.”

Yahya bin Mu’adh heeft gezegd: “De intelligente die de dunya zoekt is beter dan de onwetende die de dunya bant.”

De wijze roept de mensen op naar Allaah door middel van de dunya, dit zal het makkelijker voor hen maken om gehoor te geven aan zijn roep. De zaahid (asceet) daarentegen roept de mensen op naar Allaah door de dunya geheel te bannen, dit maakt het moeilijker voor hen om gehoor te geven aan zijn roep…” [al-Fawa'id, pagina 233-234]

Er is door Abu Kabshah overlevert dat de Profeet [salla Allaahu 'alayhi wa sallam] zei: “De mensen van het wereldse leven zijn van vier soorten mensen:

1. Een persoon aan wie Allaah geld en kennis heeft gegeven en die Allaah gehoorzaamt, zijn familieleden bezoekt en Allaah's recht daarin kent en dit is de beste positie.

2. Een persoon aan wie Allaah kennis heeft gegeven, maar geen geld en die met een oprechte intentie zegt: 'Als ik het geld van die persoon [de eerste] had, zou ik handelen zoals hij handelt.' Zijn beloning zal gelijk aan de eerste persoon zijn door zijn goede intentie.

3. De derde persoon is een persoon aan wie Allaah geld, maar geen kennis heeft gegeven en die in het wilde zonder plan geld uitgeeft, terwijl hij zijn Rabb niet vreest, geen familieleden bezoekt en onwetend is over Allaah's recht daarin en dit is de slechtste positie.

4. De vierde persoon is degene aan wie Allaah geen geld en geen kennis heeft gegeven en die zegt: 'Als ik het geld zou hebben, zou ik handelen zoals [de derde persoon] handelt, dus met slechts deze intentie zal hij evenveel zonden als de derde persoon hebben.” [Overgeleverd door Ahmad en At-Tirmidhi]

Ibn Mas’ud verhaalt dat de Profeet [SallAllahu 'alayhi wa selam] heeft gezegd: “Er zijn maar twee soorten mensen die het waard zijn om jaloers op te zijn: een persoon die van Allah voorzieningen geschonken krijgt en hij gebruikt ze voor een rechtvaardig doel; en een persoon die van Allah wijsheid krijgt waarmee hij oordeelt en anderen onderwijst.” [Overgeleverd door Al-Bukhari & Muslim]

In Sunan At-Tirmidhie is over geleverd: “Allah houdt ervan om de gevolgen van Zijn gunsten op Zijn dienaar te zien.” [Hasan Saheeh: Verhaalt door At-Tirmidhee no. 2963, en classificeerde het als Hassan Saheeh]

Er werd gemeld dat Abul-Ahwas al-Jashamee zei: De Profeet [SallAllahu 'alayhi wa selam] zag me oude gescheurde kleding dragen, en vroeg me, “Heb je enig rijkdom?” Ik zei, “Ja.” Hij zei: “Wat voor soort rijkdom?” Ik zei, “Alles wat Allah mij heeft gegeven [aan opbrengsten en voorzieningen] middels kamelen en schapen.” Hij zei: “Laat dan de gulle zegeningen blijken die Hij jouw heeft geschonken.” [Saheeh: Verhaalt door Ahmad no. 15323, At-Tirmidhee no. 1929 en an-Nisaa‘ee no. 5128]

De Profeet [SallAllahu ‘alayhi wa selam] zei: “De beste onder de mensen is degene die lang leeft en goed doet.” [Verhaalt door Ahmad en At-Tirmidhi, 110; geclassificeerd als saheeh door al-Albaani in Saheeh At-Tirmidhi]

En hij [SallAllahu ‘alayhi wa selam] zei: “Verheugingen voor degene die lang leeft en goed doet.” [Verhaalt door At-Tabaraani en Abu Na'eem, geclassificeerd als saheeh door al-Albaani in Saheeh al-Jaami', 3928]

Een man zei: “O boodschapper van Allah, wie onder de mensen is het beste?” Hij [SallAllahu ‘alayhi wa selam] zei: “Degene die lang leeft en goed doet.” Hij vroeg vervolgens: “Welke van de mensen is het slechtst?” De Profeet zei: “Degene die lang leeft en kwaad doet.” [Verhaalt door Ahmad en At-Tirmidhi, 2330; geclassificeerd als saheeh door al-Albaani in Saheeh al-Tirmidhi]

Zoals 'Ali ibn Abi Talib [Radhiya Allahu 'anhu] heeft gezegd: “De wereld is een verblijf van oprechtheid voor degene die er oprecht in is. En een verblijf van rijkdom voor degene die zijn provisie hierin voorbereid. En een heil voor degene die haar begrijpt. Het is de plek waarop de openbaring van Allah is neder gedaald. En de plek waar de Profeten van Allah op hebben gebeden. En de marktplaats van de martelaren, die hun zielen hierop verkochten aan Allah. Zij wonnen hier de Barmhartigheid van Allah, en verkregen daarin het Paradijs.”

En zo heeft Al-Hasan gezegd: “Hoe goed is het wereldse leven voor een gelovige, want hij gebruikt het om zijn provisie voor het paradijs voor te bereiden. En hoe slecht is het voor een ongelovige, die het gebruikt om zijn provisie voor de hel voor te bereiden.”

Dit is waarom Mu’adh [Radiallaah ‘anhu] huilde op zijn sterfbed en zei: “Ik huil omdat ik de dorst zal missen tijdens het vasten, en de gebeden tijdens de winternachten, en het knie tegen knie zittend met de geleerden tijdens de bijeenkomsten van kennis.”

Een wijze man heeft gezegd: “Degene die beweert het wereldse leven te haten, is een leugenaar totdat hij bewijst dat hij waarachtig is en als hij dat kan bewijzen, is hij een krankzinnige.”

Al Khurassani heeft gezegd: “Ik adviseer jullie niet om jullie bezig te houden met wereldse zaken, omdat ik weet dat jullie ernaar verlangen om dat te doen, maar ik adviseer jullie om je bezig te houden met de zaken betreffende het hiernamaals. Neem van dit tijdelijke huis en breng het naar het eeuwige huis..”

Ibn 'Abbas [Radhiya Allahu 'anhu] zei: “Allah, Verheven is Hij, heeft de wereld in drie porties verdeeld: een portie voor de gelovige, een portie voor de hypocriet, en een portie voor de ongelovige. De gelovige neemt ervan wat hij nodig heeft, de hypocriet versierd zichzelf ermee, en de ongelovige graast erin.” [Imam As-Suyuti, Al-Budur As-Safirah fi Ahwal Al-Akhirah]